ISOTIS ekibi Türkiye, Kuzey Afrika ve Romani kökenli ve düşük sosyo-ekonomik statüden gelen yerli çocukların aileleri ile onların eğitim sistemleri ve destek servisleri hakkındaki görüşleri, ve bu ailelerin entegrasyon ve kapsayıcılık sürecindeki tecrübeleri hakkında görüşmeler gerçekleştirdi. Bu görüşmeler on farklı Avrupa ülkesinde yapıldı: Çek Cumhuriyeti, İngiltere, Fransa, Almanya, Yunanistan, İtalya, Hollanda, Norveç, Polonya ve Portekiz.

Görüşme sürecinin bitmesinin ardından, Hollanda’da yaşayan Türk katılımcı annelerin talebi üzerine, Hollanda ekibi tarafından ISOTIS projesinin ekseninde olan konuları ele alan bir seminer geliştirildi. Bu seminer 17 Kasım tarihinde Amsterdam şehrinde Ayça Alaylı (Utrecht Üniversitesi) tarafından verildi. Seminerin ana konuları sosyal ve bilişsel gelişim, iki dilli ve kültürlü ortamlarda çocuk yetiştirme, teknolojik cihaz ve ekran kullanımı üzerineydi.

Bu seminerde Ayça Alaylı ayrıca ISOTIS projesinin öncül bulgularını da aileler ile paylaştı. Bu öncül bulguları özetleyecek olursak: Yerel seviyede gündelik yaşam ile genel medya söylemleri arasıda farklar var gibi gözüküyor.

Aileler ortalama olarak diğer anne babalar ve komşular tarafından düşük seviyelerde ayrımcılık algıladıklarını, makul derecede gruplar arası etkileşim olduğunu ve eğitim ve sağlık kurumlarındaki personeller ile olumlu ilişkiler kurduklarını belirtiyorlar.

Ancak, medya söylemi olarak toplum seviyesinde algılanan ayrımcılık yüksek oranlarda belirtiliyor. Bu durum da ailelerin refahını ve bulundukları ülkeye karşı duydukları aidiyet hissini olumsuz etkiliyor.

Yerel seviyede profesyoneller ile kurulan olumlu ilişkiler medya söylemi olarak algılanan ayrımcılığın olumsuz etkilerine karşı koruyucu bir faktör olabiliyor.